Η Νανά Γιαννοπούλου μας ξεναγεί στο αγαπημένο της νησί, την Σκύρο
Πότε ταξίδεψες πρώτη φορά στην Σκύρο και γιατί;
Πήγα πρώτη φορά τις απόκριες του 1999 και από τότε δεν έχει περάσει χρονιά που να μην έχω επισκεφθεί – έστω μια φορά- τη Σκύρο. Ο έρωτας με το νησί δεν ήταν κεραυνοβόλος αλλά με τον καιρό χτίστηκε μια βαθιά αγάπη, μια αγνή σχέση που μέχρι σήμερα δε με έχει απογοητεύσει ούτε μια φορά. Είναι ο “τόπος” μου, το χωριό μου χωρίς, ωστόσο, να κατάγομαι από εκεί.
Η Σκύρος ήταν μουσικές, πάρτυ, ξεφάντωμα, φίλοι, φωτογραφίες γεμάτες χαμόγελα, ξημερώματα, ανατολές… Η σχέση μας ωρίμασε, η Σκύρος τώρα πια είναι γαλήνη, ηρεμία, καλή παρέα, απολαυστικό φαγητό, ζεστά ηλιοβασιλέματα, αγκαλιά με την οικογένειά μου.
Όταν πρωτοξεκίνησα να πηγαίνω στο νησί ο κόσμος δεν το πολυήξερε. Ολοι μου έλεγαν “Αααα ωραία που είναι η Σύρος!” και πάντα διευκρίνιζα ότι ένα “Κ” κάνει μεγάλη διάφορα! Με τον καιρό όλο και περισσότεροι άρχισαν να την μαθαίνουν και να την ανακαλύπτουν. Το σίγουρο είναι ότι όποιος περάσει από τη Σκύρο, σίγουρα την επισκέπτεται ξανά! Ο τόπος αυτός έχει κάτι μαγικό, σε κάνει μέρος της μυστικιστικής του διάθεσης
Τι ήταν αυτό που σε εντυπωσίασε περισσότερο στο νησί;
Είναι εντυπωσιακή η ηρεμία του νησιού και το ποσό παρθένος τόπος ειναι. Η μορφολογία του νησιού ειναι επίσης φανταστική! Η Σκύρος είναι το νοτιότερο νησί των βορείων Σποράδων. Ωστόσο Σποράδες θυμίζει το βόρειο μέρος του νησιού που είναι καταπράσινο και η βλάστηση πολλές φορές συναντάει τη θάλασσα. Το νότιο τμήμα του είναι ξερό, τραχύ και θυμίζει βουνό! Το μισό θυμίζει Σποράδες και το άλλο μισό Κυκλάδες!
Τι πρέπει να δω οπωσδήποτε εκεί;
Σίγουρα ένας επισκέπτης χρειάζεται να βρει χρόνο για να κάνει βόλτα στο Κάστρο στη Χώρα του νησιού (το χωριό), να επισκεφθεί το Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, το λαογραφικό μουσείο Φαλτάιτς, το άγαλμα του Μπρουκ, τον αρχαιολογικό χώρο στο Παλαμάρι όπου διατηρούνται τα κατάλοιπα του προϊστορικού οχυρωμένου οικισμού, τα σκυριανά αλογάκια στο κτήμα “Μουριές” (γιατί είναι πιο δύσκολο να τα συναντήσει κανείς στο φυσικό τους περιβάλλον), τα Πουριά (αρχαίο λατομείο).
Ποια είναι η σπεσιαλιτέ του τόπου και που αξίζει να τη δοκιμάσω;
Η Αστακομακαρονάδα είναι μια από τις σπεσιαλιτέ του νησιού και αξίζει χίλιες φορές να τη δοκιμάσει κανείς στο εστιατόριο “Ασημενός” ύστερα από παραγγελία. Όλα τα εστιατόρια σερβίρουν την παραδοσιακή λαδόπιτα η γεύση της οποίας εκτοξεύεται όταν συνοδεύεται (τους καλοκαιρινούς μήνες κυρίως) από ξινοτύρι. Μην ξεχάσω μέλι και ονειρεμένα παγωτά από τη Φαλταΐνα!!
Ποιο είναι το πιο ινσταγκραμικό μέρος για φωτογραφία;
Ο Ανεμόμυλος και το Αρχαίο λατομείο (Πουριά). Το άγαλμα του Μπρουκ
Ποιες είναι οι αγαπημένες σου παραλίες και ποιες είναι ιδανικές για οικογένεια;
Άγιος Πέτρος, Πεύκος, Αχερούνες, Καρεφλού ειναι μερικές από τις ομορφότερες παραλίες του νησιού. Υπάρχουν υπέροχες παραλίες όχι τόσο εύκολα προσβάσιμες όπως η Αγαλίπα. Για τις οικογένειες μια καλή επιλογή είναι η παραλία Μαγαζιά.
Ποια είναι η πιο τέλεια βόλτα για οικογένεια;
Τα παιδιά ενθουσιάζονται με μια βόλτα στη φάρμα Μουριές, μιας κι εκεί φιλοξενούνται αρκετά σκυριανά αλογάκια! Η βόλτα στο καλντερίμι της Χώρας με ένα παγωτό στο χέρι είναι ο,τι καλύτερο για να κλείσει όμορφα η μέρα της οικογένειας. Βόλτα με το αυτοκίνητο στην Ατιτσα και στάση στο Sunset Cafe.
Ποια παραλία πρέπει να επισκεφτώ οπωσδήποτε;
Τον καταπράσινο Πεύκο.
Υπάρχει κάτι που δεν σου αρέσει στο νησί;
Θα έλεγα ότι δε μου αρέσει η κεντρική πλατεία του χωριού με τις μουσικές να ακούγονται τέρμα δυνατά (και μάλλον “ανταγωνιστικά”) από τα γύρω γύρω μαγαζιά.
Που αξίζει να μείνεις;
Για εκείνους που θέλουν να νιώσουν το τοπικό παραδοσιακό Σκυριανό στοιχείο, θα πρότεινα τη διαμονή στο χωριό (Χώρα). Για όσους θέλουν να απολαύσουν απόλυτη ηρεμία και καθηλωτική θέα, η Aelia suites είναι απλά μονόδρομος, λιγο μετά τη Λιναριά (λιμάνι) και πριν τον όρμο της Καλαμίτσας.
Τι πρέπει να πάρω μαζί μου επιστρέφοντας από την Σκύρο;
Η Σκύρος είναι διάσημη για τα κεραμικά της και τα ξυλόγλυπτα έπιπλά της. Μπορεί να κοστίζουν κάτι παραπάνω αλλά αξίζει τον κόπο η αγορά τους!