Από τη ψυχολόγο Φάνια Βιλλιώτη,

Πρώτο και πιο σημαντικό: Φροντίστε την αυτοεκτίμηση του παιδιού σας. Είναι ένα από τα βασικότερα πράγματα που θα συνοδεύουν το παιδί σε όλη του τη ζωή. Από πολύ μικρή ηλικία τα παιδιά αντιλαμβάνονται την εικόνα που έχουν οι γονείς τους γι’ αυτά. Από τον τόνο της φωνής, τις εκφράσεις και τη γλώσσα του σώματός τους. Τα παιδιά έχουν την ικανότητα να παρατηρούν αυτές τις μικρές συμπεριφορές των μεγάλων. Υποστηρίξτε το παιδί σας, ώστε να είναι ανεξάρτητο και να νιώθει ικανό, δείξτε του ότι είστε περήφανοι για εκείνο. Μάθετέ του ότι όλοι κάνουμε λάθη και από αυτά μαθαίνουμε, αλλά η αγάπη δεν καθορίζεται από αυτά. “Σ’ αγαπώ, αλλά η συμπεριφορά σου αυτή δεν μου αρέσει”.

Ο έπεινος βοηθάει στην καλή συμπεριφορά. Έχετε σκεφτεί πόσες φορές κρίνετε τα παιδιά σας αντί να τα επαινείτε; Πώς θα νιώθατε εάν το αφεντικό σας στη δουλειά, παρόλο που θα είχε καλές προθέσεις, σας καθοδηγούσε με πολύ αυστηρό ή άσχημο τρόπο; Ένας αποτελεσματικός τρόπος είναι να καλοπιάνεις το παιδί για κάτι καλό που έκανε “έστρωσες το κρεβάτι σου χωρίς να σου το πω; αυτό είναι θαυμάσιο!” ή “σε έβλεπα που έπαιζες με την αδερφή σου και ήσουν τόσο υπομονετικός” . Αυτά τα λόγια ενθαρρύνουν την επιθυμητή συμπεριφορά του παιδιού μακροπρόθεσμα όταν επαναλαμβάνονται. Να είστε γενναιόδωροι με την αγάπη, τις αγκαλιές και τον έπαινο.

Να είστε συνεπείς με τα όρια που έχετε θέσει. Η πειθαρχία με τη μορφή των ορίων είναι απαραίτητη για την ισορροπία στο σπίτι. Στόχος της πειθαρχίας είναι να μάθουν τα παιδιά τον αυτοέλεγχο, καθώς επίσης και να επιλέγουν αποδεκτές συμπεριφορές. Επίσης, τα όρια βοηθούν ώστε τα παιδιά να εξελιχθούν σε υπεύθυνους ενήλικες. Θεσπίζωντας κανόνες στο σπίτι τα παιδιά μπορούν να καταλάβουν τις προσδοκίες που έχουν οι γονείς από αυτά, αλλά και να μάθουν να αυτοελέγχονται. Κανόνες όπως “δεν βλεπω τηλεόραση αν δεν έχω τελειώσει τις εργασίες μου”“δεν χτυπάω και δε βρίζω” είναι πολύ σημαντικοί. Σε περίπτωση που κάποιος παραβεί τους κανόνες, τότε υπάρχουν οι συνέπειες. Το λάθος που κάνουν συχνά οι γονείς είναι να μην είναι συνεπείς στο να τηρούν τις συνέπειες (π.χ. απώλεια προνομίων). Δε μπορεί ένα παιδί να μάθει να ακούει ή να πειθαρχεί, όταν τη μια μέρα η συμπεριφορά του έχει συνέπειες και την επόμενη αγνοείται. Η συνέπεια διδάσκει αυτό που περιμένετε από τα παιδιά.

Αφιερώστε χρόνο στα παιδιά. Τα παιδιά ξετρελαίνονται όταν κάνουν κάτι μαζί με τους γονείς. Ξυπνήστε 15 λεπτά νωρίτερα, ώστε να απολαύσετε όλοι παρέα το πρωινό ή αφήστε τα πιάτα στο νεροχύτη μια φορά και κάντε έναν περίπατο μετά το φαγητό. Τα παιδιά που δεν έχουν την προσοχή που θέλουν από τους γονείς συχνά βρίσκουν άλλους τρόπους -με μη αποδεκτές συμπεριφορές- για να τους προσελκύσουν. Βρείτε μια μέρα την εβδομάδα που θα την αφιερώνετε στα παιδιά. Αφήστε τα να σας προτείνουν ή και να αποφασίσουν για το πρόγραμμα εκείνης της μέρας. Επιπλέον, μικρές χειρονομίες όπως ένα σημειωματάκι ή κάτι άλλο πάνω στο ταπεράκι τους θα τα χαροποιήσει ιδιαίτερα. Με τα μεγαλύτερα παιδιά φροντίστε να αφιερώνετε χρόνο, όποτε θέλουν να μιλήσετε. Γνωρίστε καλύτερα τα ενδιαφέροντα του παιδιού και τους φίλους του, ενώ χτίζετε γέφυρες και κώδικες επικοινωνίας μαζί τους. Μην νιώθετε ενοχές εάν εργάζεστε πολλές ώρες. Τα παιδιά ευχαριστιούνται και θυμούνται ακόμα και τα πολύ μικρά γεγονότα όπως: να φτιάξετε ποπκορν και να δείτε μια ταινία, να παίξετε ένα παιχνίδι, να κάνετε μια βόλτα.

Γίνετε εσείς το καλό πρότυπο για τα παιδιά. Τα παιδιά μαθαίνουν παρατηρώντας τους γονείς τους. Πριν “επιτεθείτε”, σκεφτείτε πως θα θέλατε να συμπεριφερθεί το παιδί σας όταν είναι θυμωμένο. Να θυμάστε ότι τα παιδιά σας παρατηρούν συνεχώς! Διαμορφώστε τον χαρακτήρα που επιθυμείτε να καλλιεργήσετε στα παιδιά σας: ειλικρίνεια, καλοσύνη, σεβασμός, φιλικότητα, ανιδιοτελής συμπεριφορά. Κάντε πράγματα για τους άλλους χωρίς να περιμένετε ανταμοιβή. Εκφράστε τις ευχαριστίες σας, επαινέστε τους άλλους και συγχαρείτε. Αντιμετωπίστε τα παιδιά σας με τον τρόπο που θέλετε να σας αντιμετωπίζουν οι άλλοι.

Κάντε την επικοινωνία προτεραιότητα: Δεν μπορείτε να περιμένετε από τα παιδιά να κάνουν ό,τι τους λέτε απλά και μόνο επειδή “το λέτε εσείς”. Θέλουν να τους εξηγήσετε τον λόγο και τους αξίζει μια επεξήγηση, όπως άλλωστε θέλουν και οι μεγάλοι. Εκφράστε τις προσδοκίες σας, και εάν υπάρχει πρόβλημα, μιλήστε με τα παιδιά, εκφράστε τα συναισθήματά σας και βρείτε από κοινού μια λύση. Προτείνετε επιλογές. Να είστε ανοιχτοί στις συζητήσεις σας. Διαπραγματευτείτε. Να θυμάστε ότι τα παιδιά που συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων έχουν περισσότερα κίνητρα για την πραγματοποίησή τους.

Δείξτε ότι η αγάπη σας είναι άνευ όρων. 

Αναγνωρίστε τις δικές σας ανάγκες. Αποδεχθείτε ότι δεν είστε τέλειοι γονείς. Έχετε δυνατά και αδύνατα σημεία. Αναγνωρίστε τις ικανότητές σας “είμαι τρυφερός και αφοσιωμένος” και δουλέψτε τις αδυναμίες σας “πρέπει να είμαι περισσότερο συνεπής στο θέμα της πειθαρχίας”. Να έχετε ρεαλιστικές απαιτήσεις από τον εαυτό σας, τον σύντροφο και τα παιδιά σας. Δεν χρειάζεται να έχετε απαντήσεις για τα πάντα. Συγχωρείτε τον εαυτό σας. Παραδεχτείτε ότι έχετε εξαντληθεί και κάντε ένα διάλειμμα από τον ρόλο σας ως γονέας. Κάντε πράγματα που σας ευχαριστούν σαν άνθρωπο ή σαν ζευγάρι. Το να εστιάζετε στις ανάγκες σας δεν σημαίνει ότι συμπεριφέρεστε εγωιστικά. Αντίθετα, δείχνει ότι φροντίζετε για την ευεξία σας, η οποία είναι σημαντική αξία για το πρότυπο που περνάτε στα παιδιά σας.

Φάνια Βιλλιώτη – Ψυχολόγος 
Συμβουλευτική γονέων – Μαθησιακές Δυσκολίες 
http://taksidipsyxis.blogspot.gr

Πηγή: happylifemag.gr