Το αρχικό μας πλάνο για τα Χριστούγεννα του 2020 ήταν να ταξιδέψουμε στη Σουηδία, να κάνουμε γιορτές με την οικογένεια μου όπου ζει εκεί. Από το καλοκαίρι ξέραμε πως αυτό το ταξίδι (ούτε) φέτος θα πραγματοποιηθεί. Κι γράφω ούτε φέτος γιατί τα τελευταία 3 χρόνια ήταν ζόρικα για μένα (επιτρέψτε μου να μην αναφερθώ παραπάνω στο συγκεκριμένο άρθρο).

Το plan b ήταν να ταξιδέψουμε στη Λίμνη Πλαστήρα για τις γιορτές κι από εκεί να κάνουμε εξορμήσεις στα Τρίκαλα και στα Μετέωρα. Από μέσα Νοεμβρίου όπου έγινε το δεύτερο lockdown το πήραμε απόφαση πως τα φετινά Χριστούγεννα θα μείνουμε στο σπίτι μας. Χωρίς μετακινήσεις. Χωρίς ταξίδια.

Διάβασε εδώ για το Παλιούρι Καρδίτσας

Διάβασε εδώ για τα χωριά γύρω από τη λίμνη Πλαστήρα

Διάβασε εδώ για το Παυσίλυπο στην Καρδίτσα

Διάβασε εδώ για τη λίμνη Σμοκόβου

Διάβασε εδώ για το χωριό Καστράκι στα Μετέωρα

Αποφάσισα να αφήσω στην άκρη κάθε αρνητικό και να δώσω σ αυτές τις ημέρες τη μαγεία που τους αρμόζει. Όταν έχεις και μικρό παιδί στο σπίτι επιβάλλεται να μην του πάρεις τη μαγεία. Εμένα, ο Αναστάσης είναι πλέον 3,5 ετών – η κατάλληλη ηλικία για να καταλάβει τα πάντα και να μπορεί να συμμετέχει σε όλα. Η πιο δύσκολη απόφαση σε όλο αυτό ήταν πως δεν θα τρώγαμε με τις οικογένειες μας -η μαμά μου έπρεπε να είναι στο εξοχικό με τη μαμά της και τα πεθερικά μου μετά το πρώτο lockdown αποφάσισαν να ζήσουν μόνιμα στην εξοχική τους κατοικία στη Πελοπόννησο.

Από την αρχή της βδομάδας των Χριστουγέννων ξεκίνησα τα πιο γιορτινά φαγητά: κρέας με γέμιση φρούτων, αλμυρές τάρτες και διάφορα γλυκά είχαν την τιμητική τους. Και φυσικά προετοίμαζα τον Αναστάση για τον ερχομό του Άϊ Βασίλη. Το κάθε σπίτι έχει τους δικούς του κανόνες και μέσα στους δικούς μας περιλαμβάνεται η άφιξη του Άϊ Βασίλη που γίνεται το πρωινό των Χριστουγέννων.

Παραμονή Χριστουγέννων το πρωί αποφάσισε να πάρει ρεπό από το #mommyslife και να κάνω μια βόλτα στη παραλία, νωρίς το πρωί χωρίς κόσμο, και μετά να πάω κομμωτήριο. Είχα μεγάλη ανάγκη να απολαύσω αυτή τη πολυτέλεια. Δεν με ένοιαζε που δεν θα πάω πουθενά, ήθελα όμως να με περιποιηθώ. Η υπόλοιπη ημέρα κύλησε ήρεμα. Επέστεψα στο σπίτι, ζωγραφίσαμε οι τρεις μας, είχαμε 2-3φαγητά -από συνταγές που ετοιμάζω να μπουν στη στήλη- κι έτσι απολαύσαμε χρόνο όλοι μαζί. Κι επειδή η παραμονή Χριστουγέννων είναι ημέρα γιορτής στη Σουηδία κάναμε βιντεοκλήση με την εκεί οικογένεια μου. Δεν ήταν όλοι μαζεμένοι στο γιορτινό τραπέζι, όπως κάθε χρόνο. Κι εκεί ο καθένας με τη δική του οικογένεια. Υπόάλλες συνθήκες θα τους έβλεπα όλουςμαζί γύρω από το γιορτινό τραπέζι, θα λέγαμε χρόνια πολλά και θα το κλείναμε -ίσως κάπως βιαστικά. Τώρα η κλήση κράτησε σχεδόν 1 ώρα. Τι φανταδτικό πράγμα ο χρόνος! Λίγο πριν πέσει ο μικρός για ύπνο ετοιμάσαμε το δίσκο του Άϊ Βασίλη με μελομακάρονο και κουραμπιέ (να επιλέξει ο ίδιος τι θέλει να φάει) και ένα ποτήρι γάλα και τα βάλαμε κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Όλα έτοιμα για την άφιξη του. Κι έπειτα χρόνος για μένα και τον Αποστόλη να μιλήσουμε και να δούμε ταινία στο Netflix.

Τόσα χρόνια δεν είχα την πολυτέλεια να απολάμβανω τις γιορτές, λόγω φόρτου εργασίας. Στις εφημερίδες και τα περιοδικά όπου εργαζόμουν τα γιορτινά τεύχη είναι τα πιο κουραστικά και απαιτητικά. Συν ότι για 4 περίπου χρόνια είχα αναλάβει την επικοινωνία του Fever -το νυχτερινό κέντρο όπου τραγουδούσε ο Νίκος Οικονομόπουλος- οπότε τις γιορτές τις περνούσα εκεί. Έτσι, η περίοδος των γιορτών ποτέ (μέχρι σήμερα) για μένα δεν είχε ξεκούραση. Είχε τρελά ωράρια, ξενύχτι και άγχος για να προλάβω τα γιορτινά οικογενειακά τραπέζια.

Χριστούγεννα 2020. Νωρίς το πρωί ο Αναστάσης ξύπνησε και το πρώτο πράγμα που ρώτησε ήταν αν ήρθε ο Άϊ Βασίλης. “Δεν ξέρω πάμε όλοι μαζί να δούμε” του απάντησα και εκτοξεύτηκε από το κρεβάτι του για να πάει στο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Μόλις είδε τα πακέτα ενθουσιάστηκε! Τα ανοίξαμε και (σχεδόν) όλη την ημέρα παίζαμε με τη Πέππα.

Ετοίμασα πρωινό για τα αγόρια και μετά σε χαλαρούς ρυθμούς ξεκίνησα να ετοιμάζω το μεσημεριανό γορτινό γεύμα. Καρέ Χριστουγέννων με γέμιση κάστανα, βερύκοκα, σταφίδες, μήλο και πατάτες στη γάστρα, μια πολίτικη σαλάτα και ποικιλία τυριών.

Απολαύσαμε το φαγητό, μίλησα πολλές ώρες στο τηλέφωνο καθώς με καλούσαν για ευχές, έκατσα αναπαυτικά στον καναπέ όπου είδα μια σειρά στο Netflix και χόρτασα ύπνο.

Αυτά τα τόσο διαφορετικά Χριστούγεννα μπορώ να σου πω πως ήταν πολύ όμορφα, ζεστά και χουχουλιάρικα. Χωρίς τρέξιμο και χωρίς να μας κυνηγάει ο χρόνος. Θα ήθελα πάρα πολύ να κατέβω στο κέντρο της Αθήνας, να δω τη πόλη στολισμένη, αλλά αφού δεν μπορούσα χάζευα από το instagram φωτογραφίες.

Να σου πω την αλήθεια κάποια πράγματα θέλω να τα κρατήσω και για τα επόμενα Χριστούγεννα που θα έρθουν και θα τα ζήσουμε κανονικά χωρίς περιορισμούς. Τόσα χρόνια έτρεχα να τα προλάβω όλα: αγορές, τραπέζια, ξανά τραπέζια, φαγητά πολλά πάρα πολλά που κατέληγαν στον κάδο απορριμάτων και μια πίεση να κερδίσεις χρόνο χωρίς λόγο.

Πιστεύω πως όλοι μας θα βγούμε διαφορετικοί μετά από όλα όσα ζούμε τον τελευταίο χρόνο. Εύχομαι να κρατήσουμε την ουσία των πραγμάτων και πάνω απ΄όλα να επενδύουμε το χρόνο μας σε όσα θέλουμε και όχι σε όσα “πρέπει”. Ας βγάλουμε τα “πρέπει” από την καθημερινότητα μας.

Τι θα κρατήσεις από τα δικά σου Χριστούγεννα;