Μετράμε αντίστροφα για να φύγει αυτή η τόσο διαφορετική χρονιά. Θυμάμαι, πέρυσι τέτοιο καιρό, όλοι ανυπομονούσαμε να μπει το 2020 καθώς θα ήταν ο πρώτος χρόνος μιας νέας δεκαετίας.

Το 2020 μπήκε με δόξα και τιμές, αλλά μέσα από το πρώτο τρίμηνο συνειδητοποιήσαμε πως τελικά αυτή η χρονιά κρύβει άγνωστα μονοπάτια. Από τις αρχές του χρόνου ο κορονοϊός έφτασε και στην Ευρώπη και πλέον ήταν θέμα βδομάδων/ ημερών να έρθει και στην Ελλάδα.

Ναι, η νέα δεκαετία που ξεκίνησε σηματοδοτεί, αναμφισβήτητα, το τέλος μιας εποχής και τη γέννηση μιας άλλης. Όσο κι αν κάποιοι αρνιούνται να το αποδεχτούν πλέον μας περιμένει μια εντελώς διαφορετική δεκαετία γιατί η (υλική) ζωή που ξέραμε μέχρι τον Φεβρουάριο του 2020 ανήκει σε ένα μακρινό παρελθόν -αν κι έχουν περάσει μόνο 10 μήνες.

Διαβάζω συχνά και ακούω να λένε πολλά μέσα ενημέρωσης να μείνουμε σπίτι για να “πάρουμε τη ζωή μας πίσω”. Η ζωή όπως την ξέραμε είναι σίγουρο πως δεν θα επιστρέψει. Οι αλλαγές θα είναι πολλές και σε διαφορετικά επίπεδα. Ας μάθουμε να προσαρμοστούμε σε νέα δεδομένα και να δούμε τα θετικά που θα φέρει αυτή η νέα καθημερινότητα (μόλιςμε το καλό επανέλθει). Καλό είναι να εστιάσουμε στα θετικά.

Επιπλέον, έχω παρατηρήσει πολύ κόσμο να γράφει κάτω από τις φωτογραφίες του στο instagram πως το 2020 ήταν μια χαμένη χρονιά. Αλήθεια; Με τίποτα δεν μπορώ να δεχτώ πως ήταν μια χρονιά χαμένη, όσο και αν η ζωή μας μπήκε σε μια παύση. ΠΙστεύω πως αυτοί οι άνθρωποι δεν θα μπορούν να δουν τις αλλαγές που πρέπει να κάνουν για να προχωρήσουν μπροστά. Είναι η κατηγορία των ανθρώπως όπου δεν μπορούν να προσαρμοστούν/ να αλλάξουν πλεύση για να ακολουθήσουν την νέα εποχή που έχει ήδη ξεκινήσει.

Εδώ και τρία χρόνια έχω σταματήσει να κάνω απολογισμό λίγο πριν μπει η νέα χρονιά. Να βάζω στόχους, να λέω “από την πρώτη του χρόνου θα κάνω αυτό ή δεν θα κάνω εκείνο”. Ουφ! Είναι τόσο αγχωτικό να κάνεις σοβαρά ξεκαρταρίσματα την πιο γιορτινή περίοδο του χρόνου! Έχω επιλέξει τους απολογισμούς μου να τους κάνω προς το τέλος Μαϊου -έχεις διαφορετική διάθεση λίγο πριν μπει το καλοκαίρι. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν θα κάνω ξανά απολογισμό μέσα σε γιορτές. Θέλεις να μπεις σε γιορτινή διάθεση βάζεις τα πράγματα κάτω βλέπεις τις αποτυχίες ή αυτά που δεν κατάφερες να κάνεις κι αντί να απολαύσεις αυτές τις ημέρες μελαγχολείς. Μην το κάνεις αυτό στον εαυτό σου -εκτός κι αν πιστεύεις πως οι αποτυχίες ήταν μαθήματα που έπρεπε να πάρεις και το είδες μόνο έτσι.

Λίγο πριν αποχαιρετήσω το 2020 θα μοιραστώ μαζί σου τα μαθήματα που πήρα και όλα όσα με δίδαξε η χρονιά.

Να βρίσκω την ηρεμία μέσα μου

Συνειδητοποιήσα πως όταν εγώ είμαι καλά μέσα μου μπορώ να κάνω τα πάντα και να μην με επηρεάζουν οι εξωτερικές συνθήκες. Όσα ύλικά πράγματα και να αγοράσω για να χαρώ, να ευχαριστηθώ θα είναι κάτι προσωρινό. Για να είμαι καλά θέλω να έχω ψυχική ηρεμία και μόνο. Ο διαλογισμός βοηθάει πάρα πολύ, όπως και η yoga. Εμένα με βοήθησαν πάρα πολύ.

Η αλλαγή, το ξεβόλεμα, δεν είναι τελικά τόσο κακό

Έχουμε μεγαλώσει με αρκετά στερεότυπα. Ένα από αυτά που όπως λέω είναι στο ελληνικό dna είναι η λέξη σταθερότητα. “Να έχεις μια σταθερή δουλειά”, να “κάνεις γάμο με συγκεκριμένες προοπτικές” κτλ. Να τα έχουμε όλα σταθερά και να μην ξεβολευόμαστε. Αυτή η χρονιά μου επιβεβαίωσε πως μόνο με την αλλαγή και το ξεβόλεμα πας μπροστά. Έχω φέρει πολλές φορές τη ζωή μου τούμπα. Έχω παραιτηθεί από δουλειές που ναι μεν είχα ένα σταθερό εισόδημα, αλλά με είχαν κάνει να χάσω το πάθος και τη δημιουργικότητα μου. Το Solife το είχα φτιάξει δειλά το 2017 δεν έπαιρνα την απόφαση να ασχοληθώ μόνο με αυτό μέχρι που τόλμησα να κάνω αυτή την αλλαγή. Ήμουν το τέλειο “εργαλείο” σε κάθε εφημερίδα, περιοδικό, τηλεόραση, site εργάστηκα γιατί είχα πάντα αποκλειστικά, γνωριμίες κτλ. Ναι, πήρα απόφαση να τα αξιοποιήσω για μένα και όχι να τα δίνω απλόχερα σε άλλους.

Διάβασε εδώ τι έχω γράψει για το φόβο της αλλαγής και εδώ για τις μικρές αλλαγές που φέρνουν τις μεγάλες.

Μπορώ να στήσω παντού το γραφείο μου

Προέρχομαι από μια οικογένεια οικονομολόγων και λογιστών. Καταλαβαίνεις πως μεγάλωσα με το στερεότυπο “να έχεις το γραφείο σου”. Ο φόβος να έχω σταθερό γραφείο με κυρίευε για χρόνια. Παρόλο που ο δημοσιογράφος δεν έχει πάντα σταθερό γραφείο και αλλάζει συχνά μέσο/κανάλι κτλ. Έχω πάει αποστολές, έχω κάνει διακοπές με το να χτυπάει το τηλέφωνο για να γίνουν θέματα κι έχω βρει τον τρόπο να στήνω παντού γραφείο. Τότε γινόταν από ανάγκη -μετά επέστρεφα στο κανονικό μου γραφείο. Το 2020 με απελευθέρωσε από αυτό τον φόβο. Όλο το καλοκαίρι επέλεξα να φύγω από την Αθήνα με το γιο μου και να μείνω ένα διάστημα στο εξοχικό της δικής μου οικογένειας και το επόμενο διάστημα στο εξοχικό των πεθερικών μου. Δεν σταμάτησα να εργάζομαι για το site παρά 3 ημέρες που έδωσα ρεπό στον εαυτό μου. Έβγαλα πάρα πολύ δουλειά -εκμεταλλεύτηκα το ωραίο περιβάλλον και φυσικά έκανα θέματα που από το γραφείο δεν θα μπορούσα να τα κάνω.

Τα ταξίδια είναι ο πολιτισμός μας

Μου στοίχησε πολύ που δεν ταξίδεψα. Γιατί το Solife έχει να κάνει με ταξίδια και ναι με πήγε πίσω. Αλλά βρήκα χρόνο να διορθώσω πράγματα και να γράψω για όσα δεν είχα προλάβει. Ο παππούς μου αγαπούσε τα ταξίδια και μου έλεγε από μικρό παιδί “να επενδύεις τα χρήματα σου στα ταξίδια”. Εκείνος είχε γυρίσει τον κόσμο -μόνο Αυστραλία δεν είχε καταφέρει να πάει. Θέλω να φύγω λίγο από Ευρώπη και Σκανδιναβία, να γνωρίσω νέους πολιτισμούς, να δω διαφορετικές κουλτούρες και να γνωρίσω καλύτερα τη χώρα μου. Έχουμε τόσο όμορφα μέρη, τα οποία δεν είναι καθόλου γνωστά. Για παράδειγμα, στην Ορεινή Αρκαδία μου άρεσε πάρα πολύ το χωριό Βαλτεσίνικο (καθόλου τουριστικό), ενώ στο Παλιούρι Καρδίτσας βρίσκεται ένα ιστορικό βυζαντινό μοναστήρι του 13ου αιώνα. Wow!

Η έξοδος για φαγητό είναι μια μικρή γιορτή

Κάθε βδομάδα είχα πολλά καλέσματα για φαγητό, λόγω της δουλειάς. Πραγματικά, δεν μπορούσα να απολαύσω όλες τις εξόδους. Και είναι κάτι που δεν μου αρέσει. Θέλω να απολαμβάνω την κάθε στιγμή. Μου λείπει που πλέον δεν μπορώ να απολαύσω το φαγητό σε ένα ωραίο εστιατόριο για δουλειά ή με την οικογένεια μου. Επιπλέον, έχω γίνει περισσότερο επιλεκτική στα μέρη που θα πηγαίνω για φαγητό.

Το σπίτι πρέπει να μοσχοβολάει γεύσεις

Έχω μεγαλώσει σε ένα σπίτι, το οποίο μύριζε σπιτικές γεύσεις. Η μαμά εργαζόταν πολλές ώρες, αλλά πάντα έφτιαχνε φαγητό όπως και οι γιαγιάδες μου. Όλη αυτή τη περίοδο που μένουμε σπίτι φρόντιζα να μυρίζει νοστιμιές το σπίτι. Ζυμώνω ψωμί, φτιάχνω κεικ, ανακαλύπτω νέες γεύσεις. Άσε που προσέχω περισσότερο τη διατροφή μας. Δεν βιάζομαι κι έτσι μπορώ να φτιάξω την αγαπημένη σου σαλάτα ή να πειραματιστώ με τη ζαχαροπλαστική. Σίγουρα υπάρχουν στιγμές που δεν προλαβαίνω, αλλά κι αυτό είναι οκ!

Οι αγκαλιές είναι σπουδαίες

Πάντα ήμουν διαχυτική με τους ανθρώπους που αγαπώ και εκτιμώ. Μου έλειψε πολύ που δεν μπορώ να αγκαλιάσω κάποιες φίλες μου, ή νιώθω ενοχικά να αγκαλιάσω τη βαπτιστήρα μου. Θέλω να επιστρέψουμε σ αυτές τις φανταστικές αγκαλιές που περιέχουν άπειρη αγάπη!

Να βρίσκεις καθημερινά έστω μισή ώρα για τον εαυτό σου

Πόσο σημαντικό να έχεις χρόνο για σένα -ειδικά κατά τις περιόδους της καραντίνας. Θέλω χρόνο με μένα για να απολαύσω να μην κάνω τίποτα -οκκ οι υπέρ δυνάμεις που ανακαλύψαμε πως έχουμε αλλά και το να μην κάνεις κάποιες φορές τίποτα είναι φανταστικό. Ή να απολαύσω ένα spa μέσα στο σπίτι μου, να δω netflix -έχω τρέλα με τις ισπανικές σειρές και φυσικά με το The crown), να κάνω διαλογισμό και οτιδήποτε θέλω.

Στη παιδική χαρά γίνεσαι κι πάλι παιδί

Δεν περίμενα να μου λείπει η παιδική χαρά που πηγαίνω τον Αναστάση. Πόσες φορές το έκανα για το παιδί, παρόλο που έχω μπει κι εγώ μαζί του και έχουμε περάσει φανταστικά. Γιατί η παιδική χαρά σου επιτρέπει να βγάλεις το παιδί από μέσα σου, είναι αντιαγχολυτικό. Σου απελευθερώνει συναισθήματα -δοκίμασε το όταν ανοίξουν και θα με θυμηθείς!

Η επαφή με τη φύση είναι απαραίτητη

Τόσο το βουνό όσο και η θάλασσα είναι απαραίτητα για τη ψυχική μας υγεία. Εμένα τα τελευταία χρόνια μου ταιριάζει περισσότερο το βουνό -γιατί με βοηθάει να “αδειάζω” περισσότερο και με ξεκουράζει. Θέλω το παιδί μου νά έχει επαφή με τη φύση. Και φυσικά τον πηγαίνω όσο τακτικά μπορώ στο χωριό του μπαμπά μου να παίζει με τα χώματα, να βγάζει λαχανικά από τον κήπο, να δοικιμάζει τις πίτες της δικής μου γιαγιάς και να βλέπει προβατάκια και κοτούλες.

Έμαθα να εκτιμώ τον χρόνο και να είμαι επιλεκτική που θα τον ξοδεύω

Αχ αυτός ο χρόνος! Πόσο πολύτιμος είναι και δεν ξέρω αν το εκτιμούσα πάντα. Έχω ξοδέψει το χρόνο μου σε καταστάσεις που δεν θα έπρεπε, όπως και σε ανθρώπους. Εντάξει, αυτά έγιναν πολύτιμα μαθήματα για να ξέρω τώρα που θα τον δίνω και που δε χρειάζεται. Πριν την καραντίνα ένιωθα πολύ πιεσμένη -ο χρόνος έτρεχε σε τρελούς ρυθμούς και ένιωθα πως δεν προλαβαίνω τίποτα. Όλα γίνονταν στο πόδι: γρήγορα να φάμε, γρήγορα να κάνουμε εκείνο,γρήγορα το άλλο και όλα πασαλείματα ουσιαστικά. Τώρα έχω χρόνο να τον διαχειριστώ όπως πρέπει και όχι με εκείνα τα παλαβά ωράρια που μόνο να με εξοντώσουν ήθελα. Σε καμία περίπτωση δεν λέω πως τώρα με καραντίνα τηλεργασία και τηλεκπαίδευση είναι εύκολα. Ξέρεις πόσες φορές πάω να κοιμίσω τον Αναστάση στις 20.30 και κοιμάμαι μαζί του;

Τα οικογενειακά τραπέζια μου έλειψαν πολύ

Λίγο τα βαριόμουν. Τα έχω χορτάσει από τη δική μου οικογένεια. Τα τελευταία χρόνια που εργαζόμουν δεν είχα την πολυτέλεια να κάνω εγώ οικογενειακά τραπέζια ή να συμμετέχω. Βλέπεις το δικό μου επάγγελμα -δημοσιογράφος- δεν σταματά μόλις μπαίνεις μέσα στο σπίτι. Άσε που τα πρώτα χρόνια βγάζεις μόνο σου όλη τη δουλειά των γιορτών για να κάθονται οι ανώτεροι. Μετά αλλάζεις level πρέπει να κλείσεις εσύ τα εορταστικά τεύχη γιατί είσαι υπεύθυνος λόγω θέσης κτλ. Φέτος, αποφασίσαμε με τον Αποστόλη (τον άντρα μου) να κάνουμε οικογενειακά τραπέζια για εμάς τους 3. Ξεκινάω τα δικά μας εορταστικά μενού να τα απολαύσουμε.

Επανεκτίμησα πράγματα

Νιώθω ευγνωμοσύνη για όλα όσα έχω. Όταν έχεις την υγεία σου μπορείς να κάνεις τα πάντα. Αυτή είναι μια κατηγορία από μόνη της. Εστίασα σε όλα τα καλά που έχω κι ότι δεν μου έκανε αποφάσισα να το διώξω από τη ζωή μου.

Η ζωή χωρίς βιβλίο είναι κάπως βαρετή

Διαβάζω βιβλία από παιδί. Όλο αυτό το διάστημα έχω χρόνο να διαβάζω περισσότερο. Όχι πάντα, αλλά σίγουρα περισσότερο από πριν. Ανάλογα τη διάθεση μου επιλέγω το κατάλληλο βιβλίο -δες εδώ το βιβλίο που με βοήθησε και με ξεμπλόκαρε στη πρώτη καραντίνα.

Να ακούω τους ανθρώπους και να μιλάω λιγότερο

Συνήθως ήθελα να μιλάω πολύ. Εντάξει είμαι δημοσιογράφος οπότε έχω ένα ελαφρυντικό! Πλέον ακούω περισσότερο για να ξέρω ποιος είναι ο άλλος απέναντι μου και να δω αν αξίζει το χρόνο μου. Επίσης, όταν ακούς μαθαίνεις περισσότερα πράγματα.

Η καθημερινότητα χωρίς πολιτισμό δεν σε πάει παραπέρα

Μου έχουν λείψει οι θεατρικές παραστάσεις, το παιδικό θέατρο. Φέτος είχα πει θα αρχίσω να πηγαίνω τον Αναστάση σε μουσεία για να παίρνει ερεθίσματα. Δεν έχουμε καταφέρει να το κάνουμε. Φυσικά και είδα θέατρο από το διαδίκτυο -όχι δεν είναι καθόλου το ίδιο. Επίσης, τώρα στις γιορτές μου λείπουν οι παραστάσεις με μπαλέτο από το μέγαρο Μουσικής.

Χρειάζομαι λιγότερα πράγματα απ΄όσα είχα

Πόσα ρούχα, αξεσουάρ έχω που μένουν μέσα στην ντουλάπα. Είχα κάνει και τη μέθοδο της Marie Kondo κι πέταξα πάρα πολλά πράγματα. Ένα ρούχο, υπόδη,α, καλλυντικά δεν με κάνουν τόσο ευτυχισμένη όσο με κάνουν πιο ουσιαστικά πράγματα. Εννοείται πως όλα είναι απαραίτητα, αρκεί να υπάρχει μέτρο -κάτι που δεν είχα.

Γράφω τους στόχους μου

Παρακολουθώ μαθήματα life coaching και με έχουν βοηθήσει πάρα πολύ. Η instructor είναι κάτι πολύ σημαντικό. Αν δεν έχεις στόχους θα κάνεις πραγματικότητα τα όνειρα των άλλων. Σκέψου πόση αλήθεια κρύβει όλο αυτό! Επίσης, γράφω τους στόχους μου και μέχρι πότε θέλω να έχουν υλοποιηθεί. Βάζω από μικρά πράγματα μέχρι τα μεγαλύτερα και είναι όλα συγκεκριμένα. Τι σημαίνει θέλω να έχω μια καλή δουλειά; Πολύ γενικό. Τι σημαίνει για εσένα η καλή δουλειά; Ποια θέση θέλεις να έχεις στη καλή δουλειά και πόσα χρήματα να παίρνεις; Κάνε τα όλα πολύ συγκεκριμένα! Εγώ έχω δει αποτελέσματα!

Παρακολούθησα online σεμινάρια

Όλο αυτό το διάστημα που μένουμε σπίτι φροντίζω να κάνω πράγματα που με πάνε ένα βήμαρα παραπέρα. Έχω παρακολουθήσει σεμινάρια αυτογνωσίας, σεμινάρια για social marketing και έχω κάνει μια σχετική πρόοδο. Τουλάχιστον, νιώθω πως εκμεταλλεύομαι καλύτερα το χρόνο που μένω σπίτι.

Βελτίωσα τη σχέση μου με τα social media

Ξέρω πως στη δουλειά μου τα social mediaείναι σημαντικό εργαλείο. Δεν ήμουν καθόλου καλή. Περνούσαν οι ημέρες χωρίς να ποστράρω πράγματα στο instagram, δεν έδειχνα τη δουλειά μου, δεν… δεν…δεν! Λίγο πριν την εκπνοή του χρόνου έχω βελτιώσει τη σχέση μου με την τεχνολογία -φυσικά χρειάζομαι περισσότερο και το έχω μέσα στους στόχους μου. Πριν ήμουν στάσιμη. Τώρα κάνω βήματα μπροστά.