Πώς είναι να παρακολουθείς ημερίδα στην Ευρωβουλή
Ακριβώς ένα χρόνο πριν ήμουν στις Βρυξέλλες, καλεσμένη από το πολιτικό γραφείο του Αλέξη Γεωργούλη για να παρακολουθήσω τη πρώτη του ημερίδα στο Ευρωκοινοβούλιο με τίτλο “«Τέχνη, Πολιτική και Κοινωνία: Όταν οι Καλλιτέχνες Αλλάζουν τον Κόσμο. Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον».
Ήταν λίγο μετά τις 12.30, ημέρα Τετάρτη, όταν έφτασα έξω από το επιβλητικό κτίριο του Ευρωκοινοβουλίου. Αν και η κεντρική είσοδος ήταν απέναντι μου παρέμεινα στον εξωτερικό χώρο για λίγα λεπτά προκειμένου να δω το κτίριο και φυσικά να βγάλω φωτογραφίες. Το ταξίδι μου θα κρατούσε τρεις ημέρες, όπου τις δύο απ΄αυτές θα ήμουν στην ΕΥρωβουλή με αποτέλεσμα από το πολιτικό γραφείο του Ευρωβουλευτή μου έβγαλαν ονομαστική κάρτα εισόδου -αλλιώς μπαίνεις ως guest. Για αυτό το λόγο η είσοδος μου στην Ευρωβουλή έγινε από το διπλανό κτίριο και όχι από την κεντρική είσοδο. Εκεί με περίμενε μια ολιγόλεπτη διαδικασία. Έδωσα την ταυτότητα μου και περίμενα αρκετά μέχρι να γίνει η εξακρίβωση των στοιχείων μου και να πάρω το τελικό “Ok”.
Και μπορεί να κρατούσα στα χέρια μου την ονομαστική κάρτα -έπρεπε να τη φοράω σε σημείο που να φαίνεται- αλλά οι έλεγχοι συνεχίστηκαν και ήταν αρκετοί μέχρι να φτάσω στην αίθουσα που θα γινόταν η ημερίδα. Τώρα κατευθύνθηκα στο διπλανό κτίριο και ένας νέος έλεγχος με περίμενε -ομολογώ πως ήταν η ίδια διαδικασία που κάνουν στον έλεγχου του αεροδρομίου. Βγάζεις μπουφάν, κασκόλ, γάντια, ζώνη (αν φοράς), δίνεις την τσάντα σου και περνάς από το μήχανημα ελέγχου. Τα πέρασα όλα με επιτυχία. Φυσικά, λίγα μέτρα παραπέρα περνούσα νέο έλεγχο. Εκεί έπρεπε να μπω μπροστά στη πύλη, να περάσω το καρτελάκι με το barcode για να ξεκινήσει η περιστροφή της πόρας. Δύο άτομα απαγορεύεται να περάσουν μαζί -άσε που βάζεις και σε συγκεκριμένο σημείο τα πόδια για να ξεκινήσει η περιστροφή.
Έπειτα από 3 ελέγχους μπήκα επιτέλους στο κεντρικό κτίριο, όπου πρώτα επισκέφτηκα την πτέρυγα με τα πολιτικά γραφεία. Μετά από μια μικρή περιπλάνηση στους διαδρόμους πήγα στην αίθουσα, όπου πραγματοποιήθηκε η ημερίδα.
Το θέμα ήταν «Τέχνη, Πολιτική και Κοινωνία: Όταν οι Καλλιτέχνες Αλλάζουν τον Κόσμο. Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον» και αφορμή της εκδήλωσης αποτέλεσε η αρχική απόφαση της Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν να μην συμπεριλάβει την λέξη «Πολιτισμός» στον τίτλο του σχετικού χαρτοφυλακίου που έδωσε στους Ευρωβουλευτές.
Η ημερίδα ξεκίνησε με μεγάλη καθυστρέρηση, ενώ παρατήρησα γύρω μου αρκετά νεαρά άτομα. Μάλιστα, μεταξύ άλλων, μια νεαρή Ελληνίδα, η οποία έκανε το μεταπτυχιακό της στις Βρυξέλλες με ενημέρωσε πως πραγματοποιούνται πολλές ημερίδες που έχουν ενδιαφέρον και είναι ανοιχτές στο κοινό.
Από την ώα που ξεκίνησε η ημερίδα ο κάθε ομιλητής είχε αυστηρά 10 λεπτά χρόνο για το λόγο του -σχεδόν όλοι υπερέβησαν το χρόνο τους με αποτέλεσμα να μείνουμε ως αργά το βράδυ, μέχρι που έκλεισε το Ευρωκοινοβούλιο. Εκεί οι κανόνες τηρούνται ευλαβικά και όλα γίνονται με συγκεκριμένο πρόγραμμα.
Μέσα στο χώρο υπάρχουν κουβούκλια για τους διερμηνείς οι οποίοι μεταφράζουν σε κάθε γλώσσα ανάλογα με το ποια χώρα διοργανώνει την ημερίδα. Μάλιστα, κάποια στιγμή που ένας ομιλητής μιλούσε πολύ γρήγορα, ο διερμηνέας έκανε νόημα στον Ευρωβουλευτή να αλλάξει την ταχύτητά του για να καταλαβαίνει τι θέλει να πει ώστε να κάνει σωστά τη μετάφραση του.
Από την αρχή της ημερίδας ήταν εκεί ο Δημήτρης Παπαδημούλης, Αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, ενώ για λίγα λεπτά παρευρέθηκε και ο Ευρωβουλευτής Κώστας Αρβανίτης.
Η ομιλία του Καθηγητή Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, Σπύρου Συρόπουλου, είχε εξαιρετικό ενδιαφέρων καθώς υποστήριξε ότι, «ο καλλιτέχνης δεν αλλάζει απλά τον κόσμο. Γοητεύεται από αυτόν. Τον αφήνει να τον κυριαρχήσει και μετά τον κυοφορεί μέσα του και τον γεννά από την αρχή. Του δίνει ζωή και τον ανατρέφει. Του δίνει αρχές σαν γονιός και μετά τον αφήνει μόνο του αυτόν τον κόσμο να πορευτεί από αυτήν την αφετηρία που λέγεται καλλιτέχνης». Όπως και η τοποθέτηση της ηθοποιού Σοφίας Μουτίδου που μεταξύ άλλων ανέφερε πολύ γλαφυρά πως «Η τέχνη μπορεί να κάνει το ύψιστο. Μπορεί να τιμήσει την αξία της καθημερινότητας. Αν δεις ότι θα μπορούσες να είσαι ένα έργο τέχνης δεν θα επέτρεπες ποτέ να σε υποτιμούν πολιτικές πράξεις και πρακτικές».
Μία ημέρα πριν φύγω από τις Βρυξέλλες ενημερώθηκα πως η ημερίδα πέτυχε τον αρχικό στόχο της, καθώς η λέξη «Πολιτισμός» μπήκε ξανά στο χαρτοφυλάκιο των Ευρωβουλευτών. «Κατόπιν αιτήματός μου, που απέστειλα στην Πρόεδρο με την μορφή επιστολής, όπου ζήτησα επιτακτικά να ανακαλέσει την παραπάνω απόφαση, ο τίτλος που ορίστηκε τελικά για την Γενική Διεύθυνση που αναλαμβάνει η Μαρία Γκάμπριελ είναι “Καινοτομία, Έρευνα, Πολιτισμός, Εκπαίδευση και Νεολαία”. Μετά την πρώτη αυτή επιτυχία, στόχος μας είναι να ενισχύσουμε τον διάλογο για την συμβολή του πολιτισμού στην Ευρωπαϊκή ενοποίηση και να τον προωθήσουμε πέραν των συζητήσεων εντός του Ευρωκοινοβουλίου. Ούτως ώστε, στον αναδυόμενο Ευρωπαϊκό δήμο, όλοι οι πολίτες να έχουν την δυνατότητα να συμμετέχουν ενεργά στην διαδικασία λήψης αποφάσεων, με βάση την αλληλεγγύη, την προάσπιση της διαφορετικότητας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων εν γένει» ανέφερε σχετικά ο Αλέξης Γεωργούλης.