Στην Έδεσσα βρέθηκα για πρώτη φορά πριν μερικά χρόνια για να κάνω οδοιπορικό στη περιοχή για ένα ταξιωτικό περιοδικό.

Θυμάμαι, τους συναδέρφους στο γραφείο, οι οποίοι είχαν πάει στην Έδεσσα, να μου μιλάνε για τις ομορφιές του τόπου, τα λουτρά Πόζαρ και φυσικά τους καταράκτες της πόλης.

Έφτασα στην Έδεσσα αργά το βράδυ, άφησα τα πράγματα μου στο ξενοδοχείο και παρόλο την κούραση από το ταξίδι έφυγα κατευθείαν για να πάω στο πάρκο με τους καταρράκτες. Και μόλις έφτασα εκεί όλη η κούραση της ημέρας είχε εξαφανιστεί. Την πήραν οι καταρράκτες που έπεφταν με ορμή.

Όσες ημέρες έμεινα στη πόλη πρωί και βράδυ επισκεπτόμουν το Πάρκο των Καταρρακτών και μου έφτιαχνε η διάθεση.

Μέσα από τη Έδεσσα ρέουν 4 ποτάμια, τα οποία σχηματίζουν 12 καταρράκτες, οι οποίοι βρίσκονται στην άκρη της ακρόπολης της πόλης σε ένα πάρκο που εκτείνεται σε 100.000 τ.μ. -στους ντόπιους είναι γνωστό και ως «φρύδι της πόλης».

Οι δύο από τους καταρράκτες είναι επισκέψιμοι. Ανάμεσά τους βρίσκεται το δημοτικό τουριστικό περίπτερο ΠΙΣΙΝΕΣ που είναι σε λειτουργία από το 1953 μέχρι σήμερα. Αξίζει να σημειώσω πως το όνομα του οφείλεται στις πισίνες που δημιουργήθηκαν από τους Γερμανούς το 1942 για την τοπική τουριστική ανάπτυξη και διαμόρφωσαν το χώρο. Προπολεμικά, στην περιοχή βρίσκονταν νεκροταφεία και η πρόσβαση στους καταρράκτες ήταν δύσκολη. Σκαλοπάτια και μονοπάτια οδηγούν ακόμη και πίσω από τους καταρράκτες. Το νερό των Καταρρακτών προέρχεται από τις πηγές του υγροτόπου Άγρα-Βρυτών-Νησίου οι οποίες τροφοδοτούνται από τα χιόνια του Καϊμακτσαλάν.

Ο μεγάλος καταρράκτης, γνωστός ως Κάρανος, έχει ύψος 70 μέτρα και το βράδυ φωταγωγείται. Πραγματικά με τα φώτα είναι ακόμα πιο εντυπωσιακός. Ο διπλός Καταρράκτης είναι διπλάσιος σε μήκος από τον Μεγάλο Καταρράκτη διότι χωρίζεται σε δυο καταρράκτες οι οποίοι τροφοδοτούν το εργοστάσιο της Δ.Ε.Η κάτω από τον βράχο. Η πρόσβαση και θέαση του καταρράκτη γίνεται κυρίως από το Πάρκο των Καταρρακτών.

Έχεις πάει στους καταρράκτες;