Το φετινό καλοκαίρι ήταν διαφορετικό από όλες τις απόψεις. Όχι απαραίτητα κακό, σίγουρα εντελώς διαφορετικό από τα προηγούμενα.

Από πολύ νωρίς τα σχέδια για καλοκαιρινές all inclusive διακοπές στη Ζάκυνθο, όπως είχαμε κάνει και πέρυσι, ακυρώθηκαν. Ούτε τα ξενοδοχεία που είχαμε μείνει άνοιξαν, ούτε κι εμείς θέλαμε να δεσμευτούμε μιας και δεν ξέραμε τι θα γίνει με τον κορονοϊό.

https://www.instagram.com/p/CDRhb4cJYz1/

Για αρχή, από τη στιγμή που εγώ μπορούσα να εργάζομαι για το Solife.gr από το σπίτι αποφάσισα να φύγω με τον Αναστάση εκτός Αθηνών και να πάω στο εξοχικό στο Πόρτο Ράφτη (θα σου γράψω σύντομα την εμπειρία να ζεις δύο μήνες εκτός πόλης). Έπειτα, μόλις ο μπαμπάς θα έπαιρνε την άδεια του θα φεύγαμε για το εξοχικό μας στη Πελοπόννησο και θα κάναμε εκεί tour.

Σίγουρα δεν θέλαμε να μπούμε σε αεροπλάνο και καράβι -σε σημείο που ακύρωσα κάποια επαγγελματικά ταξίδια σε νησιά. Δεν πειράζει, μπορούσα να ζήσω κι χωρίς να πάω σε νησί και να ανακαλύψω περισσότερο τις ομορφιές της Πελοποννήσου.

Διάβασε εδώ για την καλοκαιρινή μου απόδραση στον Κοσμά Αρκαδίας και εδώ για την επίσκεψη μου στην Ιερά Μονή Έλωνας στο Λεωνίδιο. 

Διάβασε εδώ για τα Λουτρά της Ωραίας Ελένης στην Πελοπόννησο.

Αρχικά μείναμε μερικές ημέρες στο εξοχικό -λίγο πριν την Κόρινθο- κι απολαύσαμε χρόνο και πολλές δραστηριότητες όλοι μαζί. Παιδική χαρά -υπάρχει στο πρόγραμμα μας ακόμα και στις διακοπές-, μπάνια στη θάλασσα, πρωινό, βραδιές barbeque, μονοήμερες εκδρομές στην ευρύτερη περιοχή. Οι τρεις μας περνούσαμε τόσο καλά που απολαμβάναμε αυτή τη ρουτίνα.

https://www.instagram.com/p/CDew4vRJ-tp/

Λίγες ημέρες αργότερα κάναμε ένα tour στην Αρκαδία όπου είδαμε αγαπημένα μέρη και ανακαλύψαμε καινούργια. Φυσικά, οι βουτιές στην αγαπημένη μου παραλία Άη- Γιώργης στα Πούλιθρα δεν μπορούσε να λείπει από το πρόγραμμα μας.

Δυστυχώς αποφύγαμε πολλά καλέσματα σε παιδικά πάρτι, δεν φωνάξαμε φίλους μας στο εξοχικό να ψήσουμε όλοι μαζί και προσέχαμε πολύ τα εστιατόρια και τα ταβερνάκια που κάποιες φορές επιλέγαμε για φαγητό.

Απόλαυσα κάθε στιγμή και ένιωθα ευγνωμοσύνη που έχω τη δυνατότητα να είμαι εκτός πόλης. Μαγείρεψα πάρα πολύ γιατί είχα την καλύτερη πρώτη ύλη- μάλιστα η συκιά μας είχε τόσο μα τόσα πολλά σύκα κι έφτιαξα για πρώτη φορά μαρμελάδα. Κατάφερα να διαβάσω το μυθιστόρημα “Φλόγα κι Άνεμος” του Στέφανου Δάνδολου (εκδόσεις Ψυχογιός), το οποίο είχα ξεκινήσει από την Αθήνα. Ο χρόνος δεν με κυνηγούσε να κάνω οπωσδήποτε αυτό ή το άλλο, ο χρόνος έγινε σύμμαχος και απόλαυσα την κάθε στιγμή.

https://www.instagram.com/p/CDjdcxjp9I9/

Επίσης, αυτό που άλλαξε ήταν η ώρα της παραλίας. Τα τελευταία χρόνια αποφεύγω την έκθεση στον ήλιο και από τότε που έγινα μαμά ακολουθώ τη συμβουλή της παιδιάτρου μας, Σπυριδούλας Κυριακοπούλου, η οποία 12.00-16.00 με έχει συμβουλέψει ο μικρός να μην κάθεται στον ήλιο. Για μπάνιο στη θάλασσα πηγαίναμε νωρίς το πρωί -γύρω στις 08.30- και έπειτα αργά το απόγευμα -γύρω στις 19.00- για να μην έχει πάρα πολύ κόσμο.

Έχοντας αφήσει ημερολογιακά το καλοκαίρι πίσω μας θα σου πω πως αν και διαφορετικό για μας ήταν ένα ωραίο καλοκαίρι. Γιατί ανακαλύψαμε νέα μέρη, είχαμε ξανά ουσιαστικό χρόνο οι τρεις μας, δεν γκρινιάζαμε με όσα γίνονταν.Τι θα κέρδιζα αν γκρίνιαζα για μια κατάσταση, η οποία δεν γίνεται αυτή τη στιγμή να αλλάξει;

Εύχομαι του χρόνου το καλοκαίρι πάλι να μπορέσω να είμαι πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα εκτός Αθηνών και  να κάνουμε διακοπές μεταξύ άλλων και στη Ζάκυνθο.