Μια βόλτα στη σαγηνευτική Σικελία μέσα από τα tips του Αλεξάνδρου Κασσανδρινού
Άλεξ πότε επισκέφτηκες πρώτη φορά τη Σικελία;
Aγαπημένη Σικελία, δοκιμάζεται και αυτή τώρα λόγω πανδημίας- όπως και όλη η Ιταλία. Βέβαια όχι τόσο όσο ο Βορράς της, αλλά έχουν και αυτοί αρκετές παράπλευρες συνέπειες να αντιμετωπίσουν. Πήγα πρώτη φορά στο Παλέρμο πριν 2 χρόνια και ξαναπήγα πέρυσι στην νοτιοανατολική πλευρά, στην Κατάνια, που προσωπικά με άγγιξε περισσότερο. Ωστόσο, η Σικελία είναι μαγεία, όποια της πλευρά και αν επισκεφτείς. Μπορεί κάποιος να την γυρίσει ολόκληρη, μπορεί και να την επισκεφθεί “σε δόσεις” ανακαλύπτοντας την πιο συγκεκριμένα.
Τι πρέπει να δω οπωσδήποτε εκεί;
Πρωτεύουσα της Σικελίας ειναι το Παλέρμο, όπου πετάνε πτήσεις καθημερινά από Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Το Παλέρμο πέρασε από πολλούς κατακτητές, Φοίνικες, Έλληνες, Σαρακηνούς, Νορμανδούς. Οπότε εύκολα καταλαβαίνει κανεις τα χρώματα και τα χαρακτηριστικά της πόλης. Από τον επιβλητικό Cattedrale και το Palazzo dei Normani μέχρι το teatro massimo (3o μεγαλύτερο θέατρο στην Ευρώπη) , την fontana della Vorgona και τις κατακόμβες των Καπουτσίνων (ένα υπόγειο νεκροταφείο με περίπου 8.000 μουμιοποιημένα σώματα), το Παλέρμο δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο.
Η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σικελίας είναι η Κατάνια (ή αλλιώς η μαύρη πόλη λόγω του υλικού δομήσεως της που προέρχεται από σκούρα λάβα ηφαιστείου), η οποία επίσης έχει αεροδρόμιο δικό της και πτήσεις απο Αθήνα πετάνε σχεδόν καθημερινά. Βασικό “αξιοθέατο” της το ηφαίστειο Αίτνα. Το συντριβάνι του Ελέφαντα (στην Piazza del Duomo), o καθεδρικός ναός της Αγίας Αγάθης (στην οποία βρίσκεται και ο τάφος του Bellini), το θέατρο Bellini με τα φιλοτεχνημένα ταβάνια και το Castello Ursino (στο οποίο στεγάζεται το μουσείο Civico) είναι τα αξιοθέατα που πρέπει κάποιος να επισκεφθεί.
Τι διαφορετικό έχει ο ιταλικός νότος κι όλοι μιλάνε με διθυραμβικά σχόλια;
Ο ιταλικός νότος δεν έχει σχέση με τον ιταλικό Βορρά, είναι μια διαφορετική χώρα και δη η Σικελία. Ο εραστής του Μιλανο και της Φλωρεντίας δεν θα συναντήσει εδώ τίποτε που να του θυμίζει την ιταλική φινέτσα. Η Σικελία ακουμπά με όλην της την παρακμιακή χάρη στις ακτές της Αφρικής, μιλάει την αραβική διάλεκτο και αδιαφορεί για το στυλ του Αρμάνι. Οι ντόπιοι είναι πιο εκφραστικοί, το σικελικό ταμπεραμέντο, το οποίο μοιάζει κάπως με το δικό μας και γενικά με τα νότια μέρη των μεσογειακών χωρών, είναι από μόνο του ένας τρόπος ζωής που αξίζει να δει και να ζήσει κανείς. τα δαντελωτά παράλια του σε συνδυασμό με τις ωραίες αμμουδερές παραλίες, τον καλό καιρό, τα υπέροχα σικελιάνικα κρασιά και τις ακόμη πιο νόστιμες ιταλικές συνταγές καθιστούν τον ιταλικό νότο μοναδικό, άξιο εξερεύνησης και κυρίως απόλαυσης. Στην Σικελία όλα μοιράζονται ανάμεσα στην μνήμη μιας αραβικής κοινωνίας , την μεσογειακή ραστώνη και παλιακή χάρη της Ελλάδας του ’50.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου αξιοθέατο; Και ποια αξιοθέατα αξίζουν το χρόνο μας;
Πέραν από τα κλασσικά αξιοθέατα που ανάφερα παραπάνω, αξίζει κανείς να βρει χρόνο να επισκεφτεί τα πανέμορφα αυτά ψαροχώρια, τα οποία από μόνα τους ειναι εμπειρία. Η Cefalu ειναι ένα από τα ωράιότερα μέρη της Σικελίας, ενα γραφικό ψαροχώρι με έναν καθηλωτικό καθεδρικό ναό, μια πανέμορφη αμμουδερή παραλία και καταπληχτικές τρατορίες με εξαιριετικό ψάρι. Η Taormina, απο τους πιο δημοφιλείς προορισμούς της Σικελίας, αποθεώνεται απο τους jet setters είναι μοναδική. Το φημισμένο της αρχαίο ελληνικό θεατρο του 3ου πχ αιώνα σε μια πανέμορφη τοποθεσία ανάμεσα σε ουρανό και θάλασσα εμένα προσωπικά μου έκοψε την ανάσα, την πρώτη φορά που το επισκέφθηκα. Οι Συρακούσες, τουλάχιστον για εμάς τους Ελληνες, είναι απο μόνες τους ένα αξιοθεατο. Από το teatro Greco (και εκει) μέχρι το νησακι Ορτυγια (η μύτη της πόλης), όπου σύμφωνα με τον Όμηρο η Καλυψώ κρατούσε φυλακισμένο εκεί τον Οδυσσέα και το αρκετά ενδιαφέρον Museo Regionale d’ Arte Maedievale. Επίσης το φημισμένο χωριό Noto είναι απλά must. Η Σικελία έχει τόσες πολλές γωνίες με τόσα πολλά να δεις που σίγουρα μια φορά να την επισκεφθεί κανείς δεν φτάνει.
Ποιο φαγητό πρέπει να παραγγείλω οπωσδήποτε;
Σε ένα νησί που ακόμη και το όνομα του αποτελείται από δυο φαγώσιμα υλικά, το σύκο και την ελιά, το φαγητό μυρίζει παντού. Το σπαγκέτο με σαρδέλα,μάραθο και σταφίδες ή οι γεμιστές σαρδέλες με σταφίδα, αμύγδαλο, ζαχαρη και αρωματικά είναι μια γευστική εμπειρία. Τα ψάρια, η πίτσα του Παλέρμο με κρεμμύδι, provola και μαιντανό, η πάστα με αυγά τόνου, οι τηγανίτες απο ρεβυθοάλευρο, είναι ενδεικτικά αυτά που αξίζει κανεις να δοκιμάσει.
Ποιο γλυκό να δοκιμάσω;
Το περιβόητο τοπικό γλυκό cassata, τα canoli (τηγανίτες γεμιστές με κρέμα ρικότασ , φυστίκι και κανέλλα) , τα moffolette (πίτες στον ξυλόφουρνο με ότι γέμιση θέλει κανεις)
Πώς θα περιέγραφες τη γαστυρονομία της Σικελίας; Υπάρχει κάποιο εστιατόριο/τρατορία που προτείνεις για φαγητό;
Απόλυτη εμπειρία,όπως ανάφερα. Στο Παλέρμο αξίζει κανείς να δειπήσει στο Ristorante a Vucciria, το οποίο βρίσκεται σε ένα στενό της παλιάς πόλης με τραπεζάκια εξω, ενώ και η lo scudiero- η πιο κλασσική ταβέρνα της πόλης ενδείκνυται για σπεσιαλιτε της Ιταλίας σε καλές τιμές. Στην Κατάνια αξίζει κανεις να δοκιμάσει και το περιβόητο κατακόκκινο κρασί Nero D’ avola στο απίθανο εστιατόριο il cantiniere.
Τι να πάρω μαζί μου επιστρέφοντας από τη Σικελία;
Σίγουρα κόκκινο κρασί απο την Κατάνια καθώς και τα περιβόητα κεραμικά διακοσμημένα με χαρακτηριστικά σικελιάνικα μοτιβα. Επίσης επιβάλλεται να αγοράσει κανεις σικελιάνικο λιμοντσέλο
Ποιες είναι οι αγαπημένες σου παραλίες;
Οι παραλίες στο San Lorenzo, στο San Leone και στο Τοrre Salsa ειναι εκπληκτικές παραλίες με καταγάλανα νερά που αξίζει κανεις να κολυμπήσει.
Τι είναι αυτό που ζήλεψες εκεί;
Η Σικελία έχει χρώμα από αρχαία Ελλάδα, έχει χρώμα επίσης απο Ελλάδα του ’50. Σου φέρνει στο νου εικόνες που έχεις δει σε ελληνικές παλιές ταινίες. Λάτρεψα την Σικελία και θα ξαναπήγαινα ευχαρίστως. Έχω μόνο ωραίες στιγμές να θυμάμαι και τις επαναφέρω συχνά στη μνήμη μου.