Η ραδιοφωνική παραγωγός του Ρυθμού 9,49 Μαρία Γεωργάκαινα μας κρατάει συντροφιά από Δευτέρα ως Παρασκευή 10.00- 14.00. Είναι μαμά δύο παιδιών, της 11,5 ετών Άννας και του 8χρονου Λέοντα και η ζωή τους άλλαξε τον περασμένο Μάρτιο που η πανδημία του κορονοϊού έβαλε λουκέτο στα σχολεία.

Ζήτησα από την Μαρία, την πιο χαρακτηριστική φωνή του ελληνικού ραδιοφώνου, να μας περιγράψει πώς είναι η ζωή στο σπίτι με δύο παιδιά και ταυτόχρονα να βγαίνει on air για να μας κρατάει συντροφιά.

https://www.instagram.com/p/B-oXkD2lhMQ/

Ποια ήταν η πρώτη σου αντίδραση όταν ενημερώθηκες πως λόγω της πανδημίας του κορονοϊού κλείνουν τα σχολεία και θα πρέπει να μείνεις σπίτι με τα παιδιά;

Για μένα δεν ήταν τόσο ευχάριστο γιατί έπρεπε να πηγαίνω στο ραδιόφωνο κανονικά για την εκπομπή οπότε όλο αυτό μου δημιούργησε ένα άγχος. Αρχικά, δεν ήξερα πως μεταδίδεται ο ιος και τι μικρόβια μπορεί να μεταφέρω εγώ από το στούντιο στο σπίτι και κατά δεύτερον οικονομικό γιατί χρειαζόταν κάποιος άνθρωπος να προσέχει τα μικρά όσο εγώ εργαζόμουν. Βέβαια, μια εβδομάδα μετά  όλοι οι παραγωγοί δουλεύαμε από το σπίτι.

Θυμάσαι το πρώτο διάστημα τι κάνατε με τα παιδιά; 

Η αλήθεια είναι ότι μέχρι να ξεκινήσουν τα on line μαθήματα ήμασταν πολύ χαλαροί, ξεκουραζόμασταν, κάναμε δραστηριότητες, παίζαμε και μαγειρεύαμε! Εγώ είχα περισσότερο εκνευρισμό γιατί δεν μου αρέσει οτιδήποτε ασαφές, τα θέλω όλα ξεκάθαρα και τακτοποιημένα στο μυαλό μου και αυτή η πανδημί στην αρχή έκρυβε πολλά ερωτηματικά και μου δημιουργούσε μια ανασφάλεια την οποία φυσικά δεν μπορούσα να εκφράσω στο σπίτι. Με τον καιρό όμως διαβάζοντας και μένοντας ενημερωμένη όλα μπήκαν σε ροή.

Πώς το εξήγησες στα παιδιά σου;

Ήδη το είχαν ακούσει από το σχολείο καιρό πριν αλλά σίγουρα δεν περίμεναν- όπως κανείς- την σοβαρότητα της κατάστασης.  Ωστόσο επέλεξα να μην πω πολλά και με τρομολαγνεία. Ήδη από διαφημίσεις που άκουγαν στο ραδιόφωνο έδειχναν- ειδικά ο μικρος -ότι ταράζονταν. Έκαναν ερωτήσεις αν θα πάθουμε κάτι και εγώ τα καθησύχαζα λέγοντας τους πως φυσικά είμαστε ασφαλείς αρκεί να ακολουθούμε κάποιους κανόνες (πλύσιμο χεριών κτλ). Η Αννα, ως μεγαλύτερη ηλικιακά, το διαχειρίστηκε από την πρώτη στιγμή καλύτερα.

https://www.instagram.com/p/B7mHcqIFY7y/

Έχεις συμπληρώσει πάνω από ένα μήνα σε καραντίνα. Ποια είναι τα συναισθήματα σου, οι σκέψεις σου;

Σκέφτομαι πόσο τελικά χρειαζόμαστε πρόγραμμα όλοι οι άνθρωποι για να λειτουργήσουμε. Πόσο μου λείπει η καθημερινότητα μου. Το στούντιο μου, το γυμναστήριο, οι ανέμελες βόλτες, οι φίλοι μου, μια ωραία παράσταση στο θέατρο, μια αγκαλιά. Από την άλλη το απολαμβάνω. Έχω ελεύθερο χρόνο να ασχοληθώ με το σπίτι μου και να περάσω στιγμές με τα παιδιά μου. Ξεγνοιαστα και όχι με το ρολόι στο χέρι!

https://www.instagram.com/p/B_AHmGpJuQp/

Πώς είναι να εργάζεσαι από το σπίτι με δύο μικρά παιδιά;

Ήταν πρωτόγνωρο στην αρχή και πιεστικό. Γιατί στο δικό μου επάγγελμα χρειάζεται ησυχία (στον χώρο που ηχογραφείς) και να μην σου αποσπάται η προσοχή. Αναγκαστικά υπάρχουν 1-2 ώρες την ημέρα που είμαστε χωρισμένοι  ο καθένας στο δικό του δωμάτιο – τα παιδιά με τα μαθήματα, τα zoom meetings και τα παιχνίδια τους και εγώ με το δικό μου laptop με θέματα και σκαλέτα εκπομπής και μικρόφωνο.

Τι απολαμβάνετε να κάνετε οι τρεις σας;

Μας αρέσει να παίζουμε σκάκι, Uno και κάθε βράδυ βλέπουμε μαζί μια ταινία. Μετά βάζω το τραπεζάκι  στην άκρη και χορεύουμε. Αγόρασα και κάδρα, τα ζωγραφίσαμε με τέμπερες και ήδη διακοσμούν το σαλόνι μας.  Λόγω διαφοράς ηλικίας και φύλου όμως, δεν συμφωνούν σε πολλά, οπότε έχω χρόνο με τον καθένα να κάνω ξεχωριστά πράγματα. Με την Αννα μαγειρεύουμε, κάνουμε beaute και Tik Tok και με τον Λέοντα παίζουμε ξύλο (γέλια) διαβάζουμε κάθε μέρα 2-3 παραμύθια και κάνουμε γυμναστική.

https://www.instagram.com/p/B6YBA-vlHHP/

Όλο αυτό το διάστημα στο σπίτι τι καινούργιο έχεις ανακαλύψει για σένα; 

Ότι με αντέχω! Και όχι απλά με αντέχω ότι περνάω φανταστικά με τον εαυτό μου και δεν χρειάζομαι τίποτα για να απασχόλησω το μυαλό μου για να μην αισθανθώ μοναχικότητα. Την απολαμβάνω ανησυχητικά. Επίσης, το χιούμορ παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή μου. Βρίσκω κάθε μέρα κάτι αστείο να διαβάσω, να ακούσω ή να πω με φίλους. Δεν περνάει ούτε μια μέρα στην καραντίνα που να μην έχω γελάσει με την καρδιά μου. Το έχω ανάγκη.

Πώς είναι ένα τυπικό 24ωρο σας;

Ξυπνάμε κατά τις 9 όταν έχουν μαθήματα on line -αλλιώς κατά τις 11- παίρνουμε το πρωινό μας, ξεκινούν τα παιδιά μαθήματα κι εγώ εκπομπή, όταν τελειώσουν χαζεύουν τηλεόραση ή παίζουν μαζί ενώ εγώ μαγειρεύω το μεσημεριανό. Τρώμε και μετά πάμε για περπάτημα ή ποδήλατο πατώντας το 6 ή πάμε στο παντοπωλείο με το 2. Όταν γυρίζουμε παίζουμε, διαβάζουμε, μαγειρεύουμε, μιλάμε με τους φίλους μας face time και βάζουμε ταινία τρώγοντας ποπ κορν. Το κακό είναι ότι εχει αλλάξει το βιολογικό ρολόι όλων μας και τα παιδιά δεν κοιμούνται πια 9! Οπότε μοιράζομαι στα δωμάτια τους κουβεντιάζοντας μέχρι αργά το βράδυ γιατί είναι η ώρα της χαλάρωσης τους και με χρειάζονται και οι δύο το ίδιο.

Βγαίνοντας από την καραντίνα θα αλλάξουν οι προτεραιότητες σου;

Έχουν ήδη αλλάξει στο μυαλό μου! Το θέμα είναι να θυμόμαστε το μάθημα που παίρνουμε τώρα και στο πέρασμα του χρόνου. Αυτό που λένε τελευταία για όσα πράγματα θεωρούμε δεδομένα το είχα εντοπίσει χρόνια πριν τον κορονοϊό κι έτσι απολάμβανα τις στιγμές μου με ευγνωμοσύνη. Τώρα ίσως να συμπονώ και να σκέφτομαι περισσότερο τους γονείς και τους συγγενείς μου που δεν είχα καθημερινή επαφή.

https://www.instagram.com/p/B4XHZS8FbzA/

Γυρίζω το χρόνο πίσω: Θυμάσαι τι έκανες την προηγούμενη ημέρα από το κλείσιμο των σχολείων;

Ήταν μια μέρα σαν όλες τις άλλες με την διαφορά ότι οργανώναμε το πάρτυ γενεθλίων του γιου μου -που ήταν στις 27 Μαρτίου. Ήθελε να καλέσει τους φίλους του σε ένα escape room και μου ζητούσε να ψάξουμε σχέδιο τούρτας. Τελικά το πάρτυ έγινε σπίτι, την τούρτα την έφτιαξε η μανούλα και οι φίλοι, του είπαν χρόνια πολλά από το Skype!

Όταν έχεις δύο παιδιά η καθημερινότητα είναι πολύ απαιτητική. Έχεις βρει καθόλου χρόνου για εσένα; Αν ναι τι απολαμβάνεις να κάνεις;

Δεν είναι εύκολο αλλά ούτε και ακατόρθωτο. Στην αρχή δεν έκανα τίποτα για μένα. Διαρκώς μαγείρευα και έτρωγα- ήταν η μοναδική μου απόλαυση. Στη συνέχεια όμως επειδή παρατήρησα ότι πήγα να ξεχάσω την Μαρία απενοχοποιήθηκα και ενδιάμεσα έβαλα και δικό μου προγραμμα.  Για παράδειγμα,  να κάνω γυμναστική, να πάμε μαζί στο παντοπωλείο γιατί ήθελα να περπατήσω, μόλις κοιμηθούν να διαβάσω το βιβλίο μου ή να κάνω τον διαλογισμό μου. Όταν φυσικά τα παίρνει ο μπαμπάς τους στο σπίτι του, τότε κοιμάμαι πολύ, μιλάω αρκετά με φίλους μου και περπατάω μεγάλες αποστάσεις με δυνατή μουσική.

https://www.instagram.com/p/B2L72AxodV6/

Διάβασα πρόσφατα πως οι ακροατές του ραδιοφώνου συνεχίζουν να μένουν πιστοί στα ερτζιανά. Ποια είναι τα δικά σου συναισθήματα όταν το έμαθες;

Όλοι μας βιώνοντας αυτή την τόση πρωτόγνωρη (έξω)πραγματικότητα νομίζω έχουμε ανάγκη από κάποιον δικό μας άνθρωπο να μας χαϊδέψει την πλάτη, να προχωρήσουμε, να μας καθησυχάσει ότι μαζί θα το περάσουμε. Αυτό ακριβώς κάνει το ραδιόφωνο. Αυτό κάνουμε και εμείς οι άνθρωποι του. Παρέα το παίρναμε και το εννοούμε…είμαστε οι εαυτοί μας. Ο κόσμος ταυτίζεται με την αλήθεια του παραγωγού του ραδιοφώνου που επιλέγει και δεν νιώθει μόνος. Προσωπικά είχα πάντα μια ζέστη σχέση με τους ακροατές, τώρα όμως αισθάνθηκα πιο κοντά από ποτέ και τους ευχαριστώ γι αυτό.