Το περασμένο Δεκέμβιο, λίγες ημέρες πριν αποχαιρετήσουμε το 2019, βρέθηκα στις Βρυξέλλες καλεσμένη του Ευρωβουλευτή Αλέξη Γεωργούλη. Η αφορμή για να ταξιδέψω στη πόλη που θεωρείται “Η καρδιά της Ευρώπης” ήταν η πρώτη ημερίδα του διοργάνωσε ο Αλέξης Γεωργούλης με τίτλο “Τέχνη, Πολιτική και Κοινωνία: Όταν οι Καλλιτέχνες Αλλάζουν τον Κόσμο. Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον».

Τετάρτη μεσημεράκι από το αεροδρόμιο πήγα κατευθείαν στην Ευρωβουλή. Ήταν η πρώτη φορά που πήγαινα και πραγματικά με εντυπωσίασε όλο αυτό το τεράστιο οικοδόμημα που φιλοξενεί τους βουλευτές όλης της Ευρώπης. Για να μπω μέσα, όμως, έπρεπε να περάσω μια ολόκληρη διαδικασία. Αρχικά, να δώσω την ταυτότητα μου για το έλεγχο -περίμενε κάμποσα λεπτά πριν κου δώσουν το τελικό ΟΚ, αλλά και την ονομαστική μου κάρτα για να μπαίνω για δύο ημέρες στο Ευρωκοινοβούλιο. Έπειτα πέρασα από έναν έλεγχο, παρόμοιο με αυτόν του αεροδρομίου, αλλά δεν ήταν ο μοναδικός. Ένα βήμα πιο πέρα κι άλλος έλεγχος μέχρι να μπω στο εσωτερικό.

Μια μικρή πολιτεία εμφανίστηκε μπροστά μου. Χωρίς να χάσω περισσότερο χρόνο ανένηκα στον τέταρτο όροφο όπου είναι το πολιτικό γραφείο του Αλέξη Γεωργούλη. Εκείνη την ώρα επικρατούσε ένας δημιουργικός πανικός, καθώς τόσο ο ίδιος όσο και η ομάδα του βάζανε τις τελευταίες πινελιές για την ημερίδα, η οποία ήταν προγραμματισμένη για το απόγευμα. Με μια ζεστή αγκαλιά και χαμόγελο στα χείλη ο Ευρωβουλευτής με καλωσόρισε στο χώρο του και στη πόλη που θα μείνει τα επόμενα 4 1/2 χρόνια.  “Ξεκινάω την ημέρα μου στις 9 το πρωί και τελειώνω στις 9 το βράδυ. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχω φύγει στις 2.00 τα ξημερώματα.  Κατά τη διάρκεια της ημέρας κάνω και πολλές συναντήσεις με άλλους Ευρωβουλευτές, ενώ το αρνητικό που υπάρχει εδώ μέσα είναι πως χάνεις την αίσθηση του χρόνου» μου απαντάει καθώς απολαμβάνουμε ένα φλιτζάνι γαλλικό καφέ.

“Εδώ όλοι κερνάνε σοκολάτες και βάφλες. Αντί για νερό σου λένε “να σε κεράσω μια ζεστή σοκολάτα;” σχολιάζει γελώντας λίγο πριν διακόψουμε τη συνάντηση μας για να ρυθμίσει τις τελευταίες λεπτομέρειες για την πρώτη του ημερίδα.

Η ώρα έχει περάσει ευχάριστα και ήρθε η στιγμή να πάω στην αίθουσα που διοργανώνεται η ημερίδα.  Αφορμή για το θέμα«Τέχνη, Πολιτική και Κοινωνία: Όταν οι Καλλιτέχνες Αλλάζουν τον Κόσμο. Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον» αποτέλεσε η αρχική απόφαση της Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν να μην συμπεριλάβει την λέξη «Πολιτισμός» στον τίτλο του σχετικού χαρτοφυλακίου που έδωσε στους Ευρωβουλευτές. Η εκδήλωση καθυστερούσε για αρκετά λεπτά και βρήκα την ευκαιρία να παρατηρήσω περισσότερο το χώρο και τους επισκέπτες. Εκτός από τους ομιλητές και τους καλεσμένουςτου Ευρωβουλευτή -ανάμεσα τους ήταν και η οικογένεια του- ήριε πολύς νέος κόσμος να παρακολουθήσει την ομιλία. “Έρχομαι αρκετά συχνά και παρακολουθώ ομιλίες γιατί έχουν πολύ ενδιαφέροντα θέματα” μου λέει μια νεαρή Ελληνίδα φοιτήτρια που σπουδάζει και εργάζεται στις Βρυξέλλες.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με τις ομιλίες των καλεσμένων, οι οποίοι είχαν 10 λεπτά στη διάθεση τους -οι περισσότεροι τον ξεπέρασαν κατά πολύ με αποτέλεσμα να αργήσει να ολοκληρωθεί η ημερίδα που είχε αρκετά ενδιαφέρουσες απόψεις. Για την ιστορία να αναφέρουμε πως η ημερίδα πέτυχε τον αρχικό στόχο της, καθώς η λέξη «Πολιτισμός» μπήκε ξανά στο χαρτοφυλάκιο των Ευρωβουλευτών.

Την επόμενη ημέρα από νωρίς το πρωί πήγα πάλι στο Ευρωκοινοβούλιο, αυτή τη φορά να ξεναγηθώ στο κτίριο και να παρακολουθήσω μια ενημερωτική ημερίδα για το πως δημιουργήθηκε η Ευρωβουλή και ποια η σκοπιμότητα της. Μάλιστα, εκείνη την ημέρα βρισκόμουν στην καρδιά των γεγονότων μιας και η Αγγλία είχε εκλογές. Και συνέβη αυτό που δεν ήθελαν οι Ευρωπαίοι: το Brexit.

Η ημέρα μου ολοκληρώθηκε με ένα γιορτινό τραπέζι στο ξενοδοχείο που διαμέναμε με οικοδεσπότη τον Αλέξη Γεωργούλη.