Από τη Δευτέρα που ξεκίνησαν οι φονικές πυρκαγιές ενημερώνομαι συνέχεια από το διαδίκτυο και την τηλεόραση για όσα συμβαίνουν στον τόπο μου… Όπως κι όλοι εσείς.

Ο αριθμός των ανθρώπων που έχασαν την ζωή τους σ’ αυτή την άνιση μάχη με την φωτιά ανεβαίνει δραματικά και οι εικόνες από τον “τόπο του εγκλήματος” είναι απερίγραπτες, δεν μπορεί να τις συλλάβει ο νους μου. Όπως και ο δικός σας.

Κάνοντας ένα scroll στον facebook είδα από την Αννέτα Δελότη ένα κείμενο που έχουν δημοσιεύσει οι ψυχολόγοι, Ε. Ράλλη & Ν. Τσελεπή και αξίζει όλοι μας να το διαβάσουμε. Γιατί τα μικρά παιδιά έχουν απορίες και χρειάζεται να τα προστατέψουμε.

Η επόμενη ημέρα ας μας βρει περισσότερο διαβασμένους…

 

“Οι εξελίξεις από τις καταστροφικές πυρκαγιές στην Αττική δυστυχώς δημιούργησαν σοβαρές απώλειες σε ζωές, περιουσίες και ολόκληρες κοινότητες. Από χθες το βράδυ έχουμε γίνει θεατές, μεταξύ των οποίων και τα παιδιά, όλων αυτών των δυσάρεστων εικόνων και των σκηνών που διαδραματίζονται στις πληγείσες περιοχές, μέσω των μέσων μαζικής ενημέρωσης.

Τα παιδιά όταν είναι διαρκώς εκτεθειμένα σε εικόνες και αφηγήσεις που αφορούν καταστροφικά γεγονότα όπως οι πυρκαγιές, καθίστανται ιδιαίτερα ευάλωτα σε εμφάνιση γενικευμένου άγχους, φοβιών αλλά και συμπτωμάτων μετατραυματικού στρες καθώς δεν έχουν τη γνωστική και συναισθηματική ωριμότητα να επεξεργαστούν όλες αυτές τις πληροφορίες.

• Περιορίστε την έκθεση των παιδιών στις εικόνες και αφηγήσεις που αφορούν το γεγονός μέσω της τηλεόρασης, του διαδικτύου, του ραδιοφώνου αλλά και των συζητήσεων που γίνονται στο σπίτι από τους ενήλικες.

• Προωθήστε τα νέα που θα δημιουργήσουν ασφάλεια: περιγράψτε τις προσπάθειες που γίνονται από την πολιτεία για τη φροντίδα των ανθρώπων στις περιοχές αυτές αλλά και για τις κινήσεις στήριξης και συμπαράστασης από φορείς, οργανισμούς και ιδιώτες.

• Δώστε χώρο σε δικές τους ερωτήσεις. Διατηρείστε την ανοικτή επικοινωνία μαζί τους, έτσι ώστε να γνωρίζετε τι κατανοούν από τα γεγονότα που συμβαίνουν, τι φοβούνται και τι χρειάζονται από εσάς στην παρούσα φάση.

• Αποφεύγετε τις λεπτομερείς περιγραφές των καταστροφών όταν τα παιδιά είναι παρόντα και μην τα κατακλύζεται με τυχόν δικά σας συναισθήματα φόβου, θυμού, αγωνίας.

• Απαντήστε μόνο σε αυτά που σας ρωτάνε.

• Διατηρείστε τη ρουτίνα και την καθημερινότητα σας που συμβάλουν στη διατήρηση ενός αισθήματος ασφάλειας.

Για τη Μέριμνα,
Ε. Ράλλη & Ν. Τσελεπή
Ψυχολόγοι
Συμβουλευτικό Κέντρο Στήριξης στο Πένθος
Αθήνα & Θεσσαλονίκη